Om een link te leggen met het hedendaagse verhaal van de rivier heeft Billie geëxperimenteerd met vivianiet - een afvalstof uit de lokale waterzuivering - in keramiek. Uit haar experiment blijkt dat deze afvalstof een esthetische meerwaarde kan opleveren: opgelost in een mengsel van kleipoeder en water en gestookt op hoge temperatuur levert het onder meer bijzondere kleurcombinaties op.



Naar voorbeeld van het Romeinse ambacht heeft Billie tevens terra sigillata (een ultrafijn leemdestillaat, de voorloper van het keramisch glazuur) gemaakt van de klei. Ze gebruikt hiervoor een eeuwenlang geconserveerde klei die tijdens archeologisch onderzoek op het Maasplein (Nijmegen) is opgegraven. Op het Maasplein heeft in de tijd van de Romeinen aardewerkproductie plaatsgevonden.

Voor haar eindontwerp heeft Billie gekozen voor een poëtische benadering, waarbij je als gebruiker van het object op een nieuwe manier kennis maakt met de lokale kleigrond en de ontwikkeling die deze de afgelopen eeuwen heeft doorgemaakt.